Mijn interview met David Allen

Ongelooflijk gaaf! Dat is wat het is als je één van je grote inspiratoren mag interviewen, David Allen. Ik had het de afgelopen tijd een paar keer voorbij horen komen: ‘Meet your heroes’.
Tja ‘hero’ lekker Amerikaans, maar dat kan mij niet schelen. Want iemand die de moed heeft om datgene te doen waar hij of zij voor op deze wereld is gekomen, die daarvoor z’n angsten heeft overwonnen en de wereld daardoor een stukje mooier maakt… Zo iemand vind ik een held.

Maar die zin ‘Meet your heroes’ zette mij aan het denken, want hoe onwijs gaaf zou het zijn als ik één van mijn grote inspiratoren zou mogen interviewen. Dat zou ik wel heel graag willen, maar hoe krijg ik dat voor elkaar? Ik kan toch niet zomaar vragen; “Mag ik je interviewen?”

De ontmoeting

Een paar maanden geleden ontmoette ik David Allen voor het eerst tijdens een Getting Things Done meet-up in Amsterdam. Het was een borrel, waar een kringgesprek ontstond tussen alle aanwezigen en David. Een heel gezellige en leerzame avond, bijzondere energie en het was tof om te connecten met een klein groepje andere Getting Things Done (verder: GTD) fanatiekelingen die tot mijn grote verbazing vanuit alle hoeken van Europa kwamen om David hier in Amsterdam te ontmoeten.

Tegen het eind van de avond was er een moment waarop ik David even persoonlijk kon spreken en hem kon vertellen welke positieve impact GTD op mijn leven heeft gehad. Een super toegankelijke en een bijzondere relaxte indruk maakte hij. Net voordat hij weer verder in gesprek ging met de groep en ik naar huis zou gaan, stelde ik de vraag die ik zo graag wilde stellen, wat ik eigenlijk niet durfde maar toch deed. En de woorden waren eruit voor ik het in de gaten had: “Mag ik u interviewen voor mijn podcast?” “Yes we can, that would be nice”, zei hij, “You already met my wife Kathryn, you can make an appointment with her”. “Wow echt??”, dacht ik! Dat is echt heel cool, ik ga het gewoon doen!!

Er volgende een leuk gesprek met Kathryn en ze gaf mij haar e-mailadres om de afspraak te maken. Zo gezegd, zo gedaan en nu was het dan zo ver! Ik ga David Allen echt interviewen!! Whoohoo!

Dit artikel is het resultaat van het interview. Wat een bijzondere ervaring, leuk, leerzaam, mega spannend maar ontzettend tof! Ik denk dat het een heel waardevol interview is geworden voor iedereen die ook maar enige interesse heeft in het hebben van een leuker leven. Ik wens jullie heel veel luister- en of leesplezier en zou het erg leuk vinden als je een reactie achterlaat onder aan dit artikel.

Wie is David Allen?

Alhoewel ik het mij bijna niet kan voorstellen 😉 , vraag je je misschien nog wel af; “Wie is David Allen dan? Ik ken hem helemaal niet.”
David Allen is het brein achter ‘Getting Things Done’ en auteur van het gelijknamige boek dat vijftien jaar geleden voor het eerst werd gepubliceerd, waarvan in 2015 een geheel vernieuwde versie verscheen. Getting Things Done oftewel GTD is uitgegroeid tot een van de meest invloedrijke, zakelijke boeken van deze tijd, en het ultieme boek over persoonlijke organisatie en productiviteit.

Getting Things Done is een productiviteitsmethode en een work-life management systeem die je helpt om orde te brengen in de chaos. Het helpt je om ruimte te maken en toe te komen aan de keuzes die écht belangrijk zijn om aan het roer te staan van je eigen leven, om vervolgens met volledig aandacht te kunnen doen wat op dit moment voor jou het meest belangrijk is.

Wereldwijd hielp David miljoenen mensen met zijn methodologie en hij is inmiddels een van ’s werelds meest invloedrijke denkers op het gebied van productiviteit.

Waarom David Allen één van mijn grote inspiratoren is

Toen mijn carrière nog niet zo lang van start was gegaan, kwam er een moment waarop ik als officemanager voor 7 managers tegelijk werkte. Ik moest dus niet alleen mijn eigen werk organiseren, maar ook die van mijn 7 managers en dat was nogal veel. Ik vond het moeilijk om het overzicht te bewaren, prioriteiten te stellen en liep steeds meer achter de feiten aan. Ik had al snel het idee dat dit slimmer en makkelijk moest kunnen. Zo ben ik een GTD cursus gaan volgen.

Er kwam een mega A-ha moment door GTD. Toen ik GTD onder de knie had, begon het duidelijk op te vallen bij mijn omgeving dat ik mijn werk daarmee veel beter georganiseerd had, ik was hartstikke up to date, signaleerde dingen op tijd en kon veel makkelijker productief zijn met meer rust. Maar het echte verschil was dat ik niet constant meer aan het rennen was. Iedere week was er één moment voor mijzelf waarop ik mij even terug kon trekken, waarop ik reflecteerde op de afgelopen week. Door afstand te nemen van mijn dagelijks werkzaamheden kwam ik tot inzichten waar ik nooit op was gekomen als ik zo had blijven rennen. Bijvoorbeeld dat ik eigenlijk helemaal niet gelukkig was in mijn werk en dat het tijd werd om te onderzoeken wat mij dan wel gelukkig maakt.

Ik kwam erachter dat ik  het veel leuker vond om andere young professionals te helpen bij onder anderen het slim organiseren van hun werk én besloot mij om te scholen en mijn eigen bedrijf te starten. Ik ben enorm blij en dankbaar dat ik GTD zo vroeg in mijn leven heb leren kennen, het was de start van alle dingen die daarna in gang zijn gezet. Een soms lastige, maar vooral een interessante en leerzame reis die nog steeds voort duurt; reis naar een leven vol levensplezier en voldoening. En ik ben David Allen dankbaar dat hij is gaan staan voor zijn ideeën, hier een boek over heeft uitgebracht en hiermee mijn leven, én ik weet zeker dat van velen anderen, een stukje mooier heeft gemaakt.

Het interview met David Allen

Transcript interview

Het interview is in het Engels. Je kan het interview hieronder in het Nederlands meelezen.

Wil je liever het originele Engelse interview (mee)lezen of de Nederlandse tekst later nog eens teruglezen? Dan kan je deze downloaden door hieronder je gegevens in te vullen. Je krijgt er dan gelijk een super tof Kick-ass Stappenplan bij voor een vliegende start met Getting Things Done!

VIVIANNE:   Kun je in een paar zinnen uitleggen wat Getting Things Done is, voor de mensen die hiermee nog niet bekend zijn?

DAVID:         Het is een reeks aan oefeningen die ik gedurende de afgelopen 30 jaar heb ontdekt, die erg eenvoudig zijn en, wanneer je ze toepast, je meer ruimte bieden, meer mogelijkheden om je echt te focussen. Wat het in feite doet, is het voor een groot deel verminderen van de ruis die plaatsvindt in onze hoofden. Het is een erg eenvoudige reeks aan oefeningen; het is niet ingewikkeld. Het gaat er echt om bepaalde zaken uit je gedachten te krijgen en om het maken van duidelijke beslissingen over wat je ermee gaat doen en vervolgens een vertrouwd systeem te bouwen dat je hieraan blijft herinneren, waarop je ook regelmatig herziet en reflecteert. Zodat je je comfortabeler voelt bij wat je aan het doen bent of, wellicht nog belangrijker, over wat je niet doet.

VIVIANNE:   Wat we niet doen. Juist, dus zodat we meer aandacht hebben voor wat we doen.

VIVIANNE:   Soms hoor ik, “is het een soort van timemanagement truc of iets dergelijks?” Wat vind je ervan als mensen dat zeggen?

DAVID:         Nou, je kan de tijd niet managen, maar ik begrijp wat mensen ermee bedoelen. Normaal gesproken, wanneer ze zeggen “ik heb betere timemanagement nodig” of “ik wil mijn timemanagement verbeteren”, wat ze dan echt bedoelen is “ik wil me beter voelen bij wat ik gedurende de dag heb gedaan” of “heb ik me met de juiste zaken beziggehouden of niet? Heb ik mij hierop op de juiste wijze gefocust? Ben ik zo effectief en efficiënt geweest als ik zou moeten zijn of wil zijn?” en ik snap die vraagstukken; er zijn continu uitdagingen en kansen voor ons allemaal om dit te verbeteren.

Dus, op een bepaalde manier, pak je hiermee de vraagstukken aan die mensen denken aan te kunnen pakken door middel van timemanagement. Het is echter iets anders dan een typische of traditionele timemanagement aanpak. Zoals ik al zei, je kan de tijd niet managen; je kan alleen je focus managen. Waar het hier om draait, zijn de technieken die, als je ze toepast, je de mogelijkheid geven je directer en helderder te richten op hetgeen je aan het doen bent en je hier ook goed bij voelen.

VIVIANNE:   Ja, dat klopt. Ik vind dit ook, vandaar dat ik je deze vraag stelde.

VIVIANNE:   Kun je me iets vertellen over hoe je dit ontdekt hebt; want het is op één of andere manier ontstaan.

DAVID:         Nou, de uitgangspunten zijn universeel en het is niet zo dat ik op een morgen wakker werd en plotseling deze gehele methodologie in mijn hoofd had. Het waren slechts gedeeltes van het geheel die ik gedurende meerdere jaren heb verzameld en ik was geïnteresseerd in het creëren van een methodologie of er één herkennen, die bruikbaar zou zijn in mijn coaching en consulting praktijk, zodat ik niet alles zelf hoefde te verzinnen iedere keer dat ik een nieuwe klant, bedrijf of persoon bij me had. Weet je, het was geweldig om technieken te vinden die echt werken, maar die mensen niet automatisch uit zichzelf toepassen. We worden niet geboren met dit soort gedrag.

VIVIANNE:   Nee, dat worden we niet.

DAVID:         Je moet daadwerkelijk leren wat deze technieken zijn. Maar ze zijn niet moeilijk, je moet gewoon dingen opschrijven. Bepaal wat je volgende actie moet zijn met betrekking tot iets dat je aandacht trekt, dat is niet moeilijk om te doen. Orden lijsten met geheugensteuntjes, dat is niet moeilijk. Bekijk die lijsten, dat is niet moeilijk. Dus dit soort gedrag is eigenlijk behoorlijk eenvoudig, maar er zijn erg weinig mensen, denk ik, die de kracht van het consequent, volledig en het op een actuele manier uitvoeren hiervan goed hebben begrepen. Deze technieken ontlast de brein van het onthouden en herinneren van dingen, waar de brein helemaal niet zo goed in is.

“Je brein is niet ontwikkeld om de relatie tussen alle verschillende verplichtingen die je hebt te zien; je hoofd is een ontzettend slecht kantoor.”

Dus, nu de cognitiewetenschappers hebben bevestigd wat ik heb ontdekt, weet je, in het beginstadium toen ik mijn onderzoek puur voor mezelf deed, dat het hoofd voor het hebben van dergelijke ideeën is, maar dat het slechte opslagplaats is voor het opslaan van deze ideeën. Ik heb dus stukje bij beetje geleerd, ik had verschillende mentors die me diverse aspecten hiervan hebben geleerd.

Weet je, ik heb veel geleerd in het begin van mijn zelfontwikkeling waar veel trainingen te maken hadden met verplichtingen het managen van je afspraken/overeenkomsten met andere mensen en de prijs die je betaalt als je een afspraak/overeenkomst verbreekt, niet alleen met jezelf, maar ook met andere mensen; het verbreken van vertrouwen.

Waar het hier echt over gaat, misschien een manier om dit te benaderen, is: Welke overeenkomsten heb je met jezelf afgesproken? Erg weinig mensen hebben er een idee van hoeveel overeenkomsten/verplichtingen ze met zichzelf hebben afgesproken. Hoeveel dingen heb je tegen jezelf gezegd dat je zou doen, kan doen, zou moeten doen, moet doen, misschien zou willen doen, waarschijnlijk zou moeten doen? Alles van “Ik heb kattenvoer nodig”, tot “ik heb een leuk leven nodig”, tot “Ik heb een nieuwe auto nodig”. En weet ik niet wat allemaal nog meer.

Om te zien en begrijpen wat er gebeurde toen mensen begonnen met het implementeren van deze technieken, waarmee ik eerst zelf begon te experimenteren, constateerde ik een groter gevoel van controle. In andere woorden, ik voelde me veel meer onder controle. Mijn hoofd was onder controle, mijn bureau was onder controle en mijn projecten waren onder controle. Ook kwam ik erachter dat het makkelijker was om me te focussen waarop ik me écht zou moeten focussen en waarop ik me wilde focussen. Het was in wezen makkelijker om een duidelijk beeld te krijgen. En, weet je, controle en focus zijn echt de twee belangrijkste elementen voor het managen van onszelf.

DAVID:         Iedere keer dat je betere timemanagement of prioriteitenstelling of organisatie of wat dan ook denkt nodig te hebben, is het vaak omdat je één van deze twee elementen niet optimaal beheerst; het is niet zo goed als het zou kunnen zijn. Je voelt dat dingen niet zo onder controle zijn als ze moeten zijn of je bent er niet zo op gefocust als je eigenlijk zou moeten doen. Ik bedoel, dat is wat je doet als je voor vrienden kookt – ik moet ervoor zorgen dat mijn keuken en eten onder controle zijn, en de omgeving. En ik moet ervoor zorgen dat ik goed geconcentreerd ben op wat ik moet koken, wat is er als eerste belangrijk en wat heb ik nodig?

Dit zijn dus geen vreemde technieken, in wezen gebruiken we ze allemaal, ik herkende simpelweg wat ze waren en begon te zien dat wanneer je ze veel consequenter en nadrukkelijker toepast, dat ze, zonder uitzondering, een groter gevoel van controle en focus teweegbrengen. Ik begon dus met het toepassen van deze technieken bij mijn klanten en mensen waar ik mee werkte en zonder uitzondering werden dezelfde resultaten behaald.

Dat was dus het begin en hoe ik dit echt ontdekt heb. Daarna heb ik 20 jaar gespendeerd aan het experimenteren om hiervan een ontwerp te maken voor een seminar format, omdat een groot bedrijf me gevraagd had dat te doen. En dat was behoorlijk succesvol, dus heb ik mij bezig gehouden met dit te compleet te maken de afgelopen – nou, vanaf 1981, dus de afgelopen 35 jaar heb ik duizenden uren zittend aan een bureau met een aantal van de drukste en slimste mensen op aarde doorgebracht, om deze methodologie toe te passen, en honderdduizenden mensen zijn naar onze conferenties gekomen  en hebben zeker mijn boek gelezen. Dus dat is een soort korte versie van een zeer lang verhaal, maar wellicht helpt dat met het begrijpen van de context.

VIVIANNE:   Ja, erg fijn. En wanneer je helder in je hoofd bent, spreek je ook over een geest als water.

DAVID:         Yep. Nou, dat is een zin die ik uit de vechtsport heb. Ik had best wat ervaring met vechtsport in mijn jonge jaren en daarin heb je een erg praktisch en krachtig idee dat luidt ‘maak je hoofd vrij’. In andere woorden, wanneer je in een donkere steeg aangevallen wordt door vier mensen, wil je niet dat er 2000 onverwerkte e-mails door je hoofd spoken, je moet helder van geest zijn.

Dus in de vechtsport zijn er zeer praktische technieken over hoe je geestelijk aanwezig, in het hier en nu komt, hoe je helder wordt, hoe je ervoor zorgt dat je niet afgeleid wordt, zodat je je volledig kan concentreren en je snel jouw kracht en aandacht ergens op kan richten en deze ook snel kan verplaatsen. Iets wat erg makkelijk voor ons allemaal is, is om je te concentreren op je ademhaling.

Als iemand over je voet heen rijdt en je hebt pijn, concentreer je dan op je ademhaling. Het is één van de beste dingen die je dan kan doen. Wat het met je doet is; het is één van de beste manieren om in het hier en nu te komen. Dus in het hier en nu komen, geestelijk aanwezig zijn is waar dit met name om gaat. Concentreren op je ademhaling zal je een beetje helpen wanneer je 2000 e-mails hebt, maar het gaat je niet echt helpen om daadwerkelijk die e-mails fatsoenlijk af te handelen.

DAVID:         Dit is wat ik ontdekt heb en waar deze zin vandaan komt. Water kan een wilde rivier zijn, het kan een kalme poel zijn; water heeft vele gezichten. Net als het leven vele gezicht kent,  het is niet altijd kalm en vredig, maar het idee is dat water er passend op reageert. Het overdrijft niet, het bagatelliseert niet, het is niet verward door hoe het met de wereld om te gaan. De wereld is eerlijk gezegd niet in de war; het is slechts onze relatie ermee dat die ervaringen creëert.

Dus begrijpen wat het is waardoor ik overweldigd ben en hoe komt dat? Waarom heb ik dingen aan mijn hoofd? Waarom zitten dingen mij dwars? Ik heb slechts ontdekt wat, in feite, het algoritme of de formule is: ‘Hoe krijg je dingen uit je hoofd zonder ze eerst te hoeven afronden?’

VIVIANNE:   Ja, dat klopt, en zo heb je ook meer ruimte om na te denken over dingen in plaats van aan dingen te denken.

DAVID:         Je hebt niet alleen meer ruimte om na te denken over dingen, maar je hebt ook de mogelijkheid om stil te zijn en het brein zichzelf te laten opfrissen. En dat is een heleboel nieuwe informatie die de cognitiewetenschappers hebben ontdekt, namelijk dat je brein maar voor een bepaalde periode volledig geconcentreerd kan zijn en daarna moet je zaken los laten, moet je dagdromen, slapen, dat deel van je laten rusten. Anders zal je niet zo intelligent en zo goed als mogelijk kunnen nadenken. Dus, interessant is dat ik, gedurende de jaren, altijd heb gezegd dat ik van slapen hou en van relaxen. Ik heb altijd gezegd, ik ben een soort van luilak, maar het is eigenlijk behoorlijk gezond om dat te kunnen doen.

DAVID:         Het probleem is, als je teveel aan je hoofd hebt, is het bijna onmogelijk om één van deze dingen te doen. Het is bijna onmogelijk om je te concentreren op het schrijven van een ondernemingsplan of aanwezig te zijn bij je kinderen en het is ook bijna onmogelijk om even achterover te gaan zitten en te reflecteren of mediteren of observeren omdat je daar achterover zit en denkt “ik heb kattenvoer nodig”. Het hele idee van je hoofd leegmaken zorgt ervoor dat je beiden kan uitvoeren: het zorgt ervoor dat je je beter ergens op kan concentreren en het zorgt ervoor dat je beter kan relaxen op het gebied van je mentale functioneren.

VIVIANNE:   Ja, dat klopt. En ik geloof dat je ook aan mindfulness of iets dergelijks doet?

DAVID:         Oh, ik mediteer. Ik heb 45 jaar bewust aan spirituele oefening gedaan, maar dat is gewoon een andere manier om inzicht te krijgen, over van alles. Als je beweegt, krijg je andere inzichten. Als je reist, krijg je andere inzichten. Ga naar de 20ste verdieping van een gebouw en bekijk de wereld vanaf daar en je krijgt een ander inzicht. Dus ik denk dat ons inzicht/perspectief het raadselachtigst en het meest waardevolle talent is dat we hebben. Omdat, als je de juiste instelling hebt, het niet uitmaakt wat er allemaal gebeurt in je leven.

Je zal in een veel tevredener en bevredigende gemoedstoestand verkeren. Je kan iets wat eruit ziet als een succesvol leven hebben, maar met een verkeerde instelling, zal je je leven willen beëindigen. Dus, je inzicht en perspectief is zeer wonderlijk.

Het idee van het in staat zijn om te wereld even te pauzeren, een stap terug te doen, naar dingen te kijken door een andere lens, wellicht van een grotere hoogte, is altijd gezond in welke vorm dan ook. Het is slechts zo dat de GTD of de Getting Things Done methodologie het makkelijker maakt je gedachtes rustiger te maken.

VIVIANNE:   Juist, dat weet ik vanuit mijn eigen ervaring, inderdaad. Het is op dit moment een erg drukke wereld en in de wereld waarin we leven, krijgen we een heleboel informatie en veel input in onze levens. Je ziet veel jonge mensen in Nederland, vooral met een leeftijd tussen de 25 en 35 die een burnout krijgen. Hoe denk je dat GTD hierbij kan helpen of het kan voorkomen?

DAVID:         Nou, het zal ermee helpen, of je nou 8 jaar of 85 jaar bent, dus het is niet echt gerelateerd aan leeftijd. Ik begrijp wat je bedoelt, omdat mensen van die leeftijd vaak de neiging hebben zichzelf teveel in te zetten (overcommit).Waarschijnlijk met een goede reden. Kom op, je bent jong, je zit vol adrenaline, je raakt verveelt als je naar huis gaat, dus je blijft lang op pad en dan moet je vroeg opstaan. Daar hebben wij een gezegde voor: “burning the candle at both ends”. En niet alleen dat, tegenwoordig is de kans om afgeleid te worden erg groot door de komst van social media en de digitale wereld. En als je weet wat je doet en je richt op betekenisvolle dingen, is het een geweldige tijd om in te leven omdat dit geweldige hulpmiddelen zijn.

Het feit dat ik kan spreken met iemand waar dan ook ter wereld en kan vergaderen met vier mensen. Weet je, onze trainers zitten in Bogota, sommigen in Colombia, ik heb nog steeds kantoorpersoneel in de buurt van Santa Barbara in Califorinië, Catherine en ik zijn in Amsterdam, maar het is net alsof we ons allemaal in dezelfde kamer bevinden, dit is mogelijk wanneer je een vergadering wil houden en werk gedaan wil krijgen in een virtuele wereld. De 24/7 wereldwijde virtuele realiteit waarin we allemaal leven is echt heel gaaf en ook erg gevaarlijk om door afgeleid te worden. Niet alleen dat, maar ook de gecompliceerdheid van alle verschillende hulpmiddelen en alle dingen die je zou kunnen doen is vergroot.

Dus dat is waarom ik denk dat GTD veel meer aandacht krijgt over de hele wereld, omdat veel meer mensen zich realiseren “ik heb één of ander hulpmiddel of methodologie nodig om mezelf hier allemaal doorheen te leiden. Dus ja, GTD past deze principes toe, maar het neemt geen uitdagingen weg. Uitdagingen brengen ons in staat om te groeien, ons te verruimen, ons uit te drukken en om competitief te zijn als dat iets is wat belangrijk voor je is. Dus je wil uitdagingen niet wegnemen, maar je wil ervoor zorgen dat je de controle hebt in tegenstelling tot dat je het slachtoffer bent van een wereld waarvan je denkt dat die groter is dan jij.

VIVIANNE:   Ja, ik begrijp echt wat je zegt. Bedankt, dat is erg goede uitleg. Hoe komt het dat GTD toepassen erg gemakkelijk lijkt, maar voor het voor veel mensen toch een grote uitdaging is.

DAVID:         Nou, sporten is eenvoudig, maar voor veel mensen is het een grote uitdaging. Aardig zijn is eenvoudig, maar voor veel mensen is het een grote uitdaging. Elke vorm van verandering in je gedrag of verandering in je gebruikelijke patroon zal vaak een grote uitdaging vormen. En ik denk dat, op een vreemde manier, mensen zo gewend zijn aan de stress die ze hebben, dat ze zich niet eens realiseren hoe het zou zijn als ze hiervan af zouden komen. Het laatste dat een vis zich realiseert, is dat hij in het water is. Dus ik denk niet dat mensen zich realiseren hoeveel stress ze hebben. Je hebt eigenlijk geen idee van hoeveel stress je hebt, totdat je hiervan af bent en merkt hoe anders je je dan voelt.

VIVIANNE:   Dat klopt.

DAVID:         Waarschijnlijk heb je vandaag nog niet gedacht aan hoe zwaar zwaartekracht is. Je bent waarschijnlijk niet opgestaan met de gedachte, “Oh, zwaartekracht, dit is erg, dit is vreselijk.” Het vermoord nu mensen terwijl we met elkaar spreken. En je weet waarschijnlijk niet hoe zwaar zwaartekracht is tenzij je ooit gewichtloos bent geweest. Toch? Dus op dezelfde manier, weet je niet hoeveel van deze onderbewuste stress je hebt totdat je er vanaf bent weten te komen en merkt hoe anders je je voelt.

In andere woorden, die heldere ruimte, dat gevoel van niets aan je hoofd hebben, dat gevoel van echte kalmte, dat zal vreemd aanvoelen als je er niet aan gewend bent. Dus je zal automatisch neigen terug te vallen op wat gewoon voor je is en je leven toestaan weer stressvol te worden. Dus het klinkt een beetje streng, maar ik denk dat de voornaamste reden dat mensen hier niet op inspringen of erbij blijven, zo consequent als ze zouden kunnen, is hun verslaving aan stress en de bereidheid om dat gevoel te tolereren.

Als de goede fee zou opdagen en al je e-mails, de e-mails van wie dan ook, zou wegtoveren naar nul, dan zou je na zo’n twee tot drie weken weer hetzelfde aantal als nu hebben omdat het niet gaat over aantallen, maar over hoeveel onafgemaakte dingen je bereid bent te tolereren in je psychische leefwereld voordat je bereid bent er iets aan te doen. Die van mij is nul. Ik ben gewend geraakt aan hoe het is om in die staat te zijn en het is een erg fijne plek om vanaf te opereren. Het is nooit nul omdat er altijd nieuwe dingen binnenkomen, maar ik opereer van zo dichtbij nul achterstand als mogelijk, omdat dat verrassingen en veranderingen en nieuwe dingen interessant maken in tegenstelling tot een ergernis.

VIVIANNE:   Dus jij hebt altijd alles onder controle?

DAVID:         Helemaal niet! Ik verlies de controle regelmatig. Ik bedoel: “Als je de controle niet zou verliezen, speel je een niet moeilijk genoeg spel.” Ik weet gewoon hoe ik de controle kan herpakken. Dus je brengt jezelf, op een bepaalde manier, uit een positie van controle. Zodra je uit die positie bent, ben je in een andere ruimte en om de controle te herpakken, moet je in beweging komen. Simpelweg wandelen is de controle herpakken door jezelf te verwarren. Dat is slechts een wandeling. Dus, op een bepaalde manier, verwarren we onszelf altijd, misschien – we doen het opzettelijk. We proberen iets te krijgen, we willen iets nieuws of we willen dat iets juist is dat nog niet juist is. Dus dat creëert in zekere zin automatisch een dissonant (in strijd met onze eigen overtuigingen, normen en waarden) of een uit-balans-zijn, dat is hoe je beweegt.

Je wil daar niet vanaf. Je wil simpelweg ervoor zorgen dat wanneer dat gebeurt, dat je weet hoe je de controle weer kan herpakken. Dat het een positieve verbintenis met waar je heengaat en wat je aan het doen bent is. Dus mensen zeggen, “Goh, David, gaat het wel eens fout?” Ja, regelmatig. Eigenlijk, hoe beter je hierin wordt, hoe luier je wordt. Ik kan mijn leven behoorlijk chaotisch laten worden omdat ik weet dat ik het zeer snel weer kan opschonen.

En eerlijk gezegd denk ik dat – Ik heb het meeste plezier en ik ben het productiefst wanneer ik de vrijheid heb om er een rommeltje van te maken. Ik kook niet netjes; ik werk niet netjes. Het is één puinhoop per keer, wat erg verschillend is ten opzichte van drie puinhopen recht voor je neus. Ik hou van de vrijheid om dat te doen. Het probleem is dat als je je in een puinhoop begeeft, je er geen kan maken. Wanneer je een rommelige keuken ingaat, heb je niet de vrijheid om met je spaghetti te spelen, of wat dan ook.

Je moet dus weten hoe ‘schoon’ echt aanvoelt, en dan moet je het vermogen hebben om eens goed wild en gek te doen. De meeste mensen voelen zich het beste over het werk dat ze doen een week voor hun grote vakantie. Waarom? Hey, ik wil de vrijheid  hebben om vrij te zijn en gek te kunnen doen op mijn vakantie. Dus wat doe je? Ik ruim op! Dat klopt. Je begint dingen op een zeer effectieve manier te doen zodat een deel van je vrij is om dat te kunnen doen.

VIVIANNE:   Ja, en ik weet al dat je je zo elke dag kan voelen.

DAVID:         Zeker weten, jij zal dat referentiepunt hebben. En dan begin je te opereren van een consequent hoger niveau van vertrouwen hebben in wat je doet.

VIVIANNE:   Ja. En verder, vakantie is altijd fijn, toch?

DAVID:         Klopt. Maar weet je, wanneer je je in die zone begeeft en je bent helemaal in het hier en nu, is er geen verschil tussen werk en ontspannen. Het is slechts wat er zal volgen. De persoon die de hele ‘Flow-ervaring’ bestudeerde, Csikszentmihalyi, hij begon met het veronderstellen dat de meeste mensen in de flouw zouden komen en in hun ontspannen staat zouden zijn tijdens hun vrijetijdsactiviteiten. Dat klopt niet. Hij kwam erachter dat 85% van de tijd dat mensen in hun ontspannen staat waren, ze op hun werk waren. Dus het is eigenlijk heb je in je professionele werk meer kans om in de flow te zitten en in je spel, vanwege de factoren die daar spelen.

DAVID:         Dus, interessant hoe mensen deze tegenstelling hebben gecreëerd tussen hun privé en professionele wereld. En in deze tijd wordt dat verschil al minder. Ik bedoel, kom op, wie werkt er alleen op zijn werk? Toch?

VIVIANNE:   Niemand. Niemand, denk ik.

DAVID:         En wie heeft er geen plezier op zijn werk? Dus we ontspannen ons en werken altijd. Ik wel. Iemand zei gisteren tegen me, “Goh, David, stop jij ooit met werken?” Ik zeg dan, nee, en vraag ze vervolgens wat ze bedoelen met werk en ze kunnen die vraag niet beantwoorden. Wanneer je iets gedaan wil krijgen dat nog niet af is – toen jij net een dubbele espresso voor me haalde, was je in wezen aan het werken.  Als je in het Engels zegt “this really works”, dan heeft het woord ‘work’ een behoorlijk positieve bijbetekenis. Is er in het Nederlands een zelfde soort vertaling?

VIVIANNE:   Nou, Ik denk dat wanneer mensen zeggen “ik zit nu in een goede flow” of “ik denk dat ik in een goede flow zit”, dat dat een positief iets is. Maar ik denk dat er een negatiever beeld bestaat omtrent “working”, omdat je dan iets moet doen om af te krijgen.

DAVID:         Nou, je moet je ook schuldig voelen als dit niet zo is. Kom op, dit is een Calvinistisch, puriteins, Nederlands ding. Ik bedoel, ik hou van de Nederlanders en het is fantastisch, ik heb het ook, dat virus is overgebracht naar de VS, die puriteinse ethiek. Als je je niet op zijn minst een klein beetje schuldig voelt over hoeveel harder je zou kunnen werken, ga je naar de hel. Dus ik denk dat die opvatting een soort van ingeburgerd is in een cultuur en dat het iets is dat we tegen moeten werken. We moeten ons realiseren dat je het meeste gedaan zal krijgen wanneer je ontspannen bent en je je goed voelt over jezelf en niet wanneer je hard werkt omdat het moet.

Ik begrijp dat we de toilet moeten schoonmaken, we de hond eten moeten geven, we hondenpoep moeten opruimen- er zijn vele dingen in het leven die niet erg plezierig zijn, maar die je wel moet doen. Maar het probleem is om hier Zen mee om te gaan. Het probleem is dat je het heel vervelend vindt om je keuken schoon te maken terwijl je tijd zou moeten doorbrengen met je kinderen. Maar als je het gevoel hebt dat je op het moment een goede verstandhouding met je kinderen hebt, kan het schoonmaken van je keuken een Zen-oefening zijn. Dat is een ding dat absoluut waar is, dat ik na al deze jaren heb ontdekt.

Je hebt slechts twee of drie dingen in je leven nodig waar je geen goede verstandhouding me hebt, vooral als ze emotioneel gezien erg belangrijk voor je zijn, om je zo te voelen alsof je hele leven overweldigend is. Het slechte nieuws is dat wanneer slechts een klein deel niet meer onder controle is, dit je het gevoel kan geven dat je je hele leven niet onder controle hebt. Het goede nieuws is dat je de controle erg snel weer kan herpakken als je herkent wat deze dingen zijn en vervolgens de GTD-methodologie erop toepast. Het is eenvoudig, maar het is niet vanzelfsprekend gemakkelijk.

VIVIANNE:   Simpel, het is niet vanzelfsprekend makkelijk. Dat klopt.

DAVID:         Correct, het is iets simpels als je zegt: “Nou, goh, ik zou meer tijd met mijn kinderen moeten doorbrengen.” Geweldig, dus wat is de gewenste uitkomst? “Ik wil het gevoel hebben dat ik een goede verstandhouding met mijn kinderen heb, meer tijd besteden met mijn kinderen.” Geweldig, je hebt een project. Zet dat op je lijst met projecten. “Een goede verstandhouding hebben met mijn kinderen.” Geweldig, wat is je eerstvolgende actie?

“Oh God, nou weet je, misschien moet ik gewoon eens met mijn kinderen praten.” Geweldig, hoe zou je dat doen? Moet je ze een e-mail of SMS sturen, wat ga je doen? “Uhm, oh, ik zie ze thuis wel.” Geweldig, heb je een lijst voor Jose en Henry “Nee…” Dit zijn geen moeilijke dingen om te doen, maar het is zeer, zeer uitdagend voor mensen om grip te krijgen op zulke dergelijke subtiele dingen die hun aandacht hebben. Maar het is een eenvoudige methodologie om toe te passen.

VIVIANNE:   Het is geen hogere wiskunde, zeg ik altijd. Het is geen hogere wiskunde. Alhoewel ik van hogere wiskunde hou, maar ik hou nog meer van de eenvoudige GTD stappen. Mooi.

VIVIANNE:   Ik ben zeer nieuwsgierig. Je hebt GTD al een lange tijd in je leven. Hoe ontwikkelt het zich gedurende verschillende fases in je leven?

DAVID:         Nou, het is niet echt veel veranderd. De methodologie, wanneer je deze ontdekt, verandert niet. Over 100 jaar hebben we nog steeds postbakjes (inboxen) nodig en moeten we nog steeds bepalen wat de eerstvolgende actie gaat zijn. Mijn leven is veranderd, maar de methodologie betreffende hoe ik het navigeer en hoe ik alles manage is niet erg veranderd.

Ik deed dit al toen ik er voor het eerst mee in aanraking kwam begin jaren ’80. Ik had een papieren agenda die dezelfde soorten lijsten enzo had. Ik hield alles uit mijn hoofd. Ik had een klein notitieboekje dat ik altijd bij me had zodat ik mijn  hoofd leeg kon houden. Dus als je kijkt naar hoe ik mijzelf 30 jaar geleden managede, zag het er zeer vergelijkbaar uit ten opzichte van nu. Hele andere inhoud, maar wel hetzelfde proces.

VIVIANNE:   Hetzelfde proces maar andere inhoud. Ja, ik herkende het. Ik ben nog jong, maar er is nu ook een ander stadium in mijn leven. Eerst woon je bij je ouders thuis en dan verhuis je naar je eigen huis, je gaat van studeren naar werken en ik leerde dat GTD niet verandert, maar de inhoud wel. Dus het is mooi hoe je zegt…

DAVID:        Ja, en ik denk dat gedurende de eerste paar jaar, waar mensen mee beginnen te experimenteren, het systeem is dat ik aanbreng dat de Getting Things Done methodologie op de meest effectieve manier toepast. Ik voer zelf ook soms nog kleine verbeteringen hieraan uit.

Redelijk recent, bewaarde ik één lijst met alle dingen die ik nog moest doen op mijn computer. Zoals later bleek, vereisten een aantal van deze dingen een heleboel creatief denken. Een blog schrijven, een voorwoord voor iemands boek schrijven, een omschrijving voor een nieuwe trainingsmodule schrijven; en voor deze dingen is veel creatieve paardenkracht nodig, op zijn minst, cognitieve brandstof die ik daarvoor nodig had.

Ik voelde mezelf een soort van verdoofd raken en mezelf tegen deze lijst met alle dingen die ik nog moest doen op de computer verzetten vanwege al de creatieve werkzaamheden die daarin verscholen lagen. Dus zei ik “ok, laat me dat uitzoeken” Ik maakte een aparte lijst genaamd “Creative Stuff to Do at the computer”. Dus toen werd de “op de computer” lijst “Ok, dat is simpelweg werk afronden, ga aan het bureau zitten en doe het” en toen ik zover was om me te verplaatsen naar een creatieve ruimte, kon ik naar deze dingen kijken.

Het nam een heleboel druk weg en maakte het een stuk gemakkelijker voor me om hiermee te functioneren. Nu zullen sommige mensen naar deze lijst kijken en zeggen “wow, deze vent, dat is te gedetailleerd”, maar voor mij niet. Het maakte een groot verschil omdat ik veel aandacht besteed aan of ik me ergens tegen verzet of “wat is het waar ik me hierin tegen verzet?” “Hoe kan ik een systeem opzetten om dit te minimaliseren?” Ik schenk er consequent aandacht aan. In het begin beginnen mensen te experimenteren met hun eigen manier om dit te doen. Na ongeveer drie jaar kwam waarschijnlijk 99% van hen terug en zei dat de oorspronkelijke manier waarschijnlijk de makkelijkste manier was. Maar dat is oké, ik werd overdreven georganiseerd geweest, experimenteerde met allerlei soorten software en raakte hieraan gewend. Maar waarschijnlijk is er niet veel veranderd de afgelopen 10 of 15 jaar.

VIVIANNE:   Hoe kun je voorkomen dat je te georganiseerd raakt?

DAVID:         In feite is je meest optimale systeem en je optimaal effectieve staat waarschijnlijk op het punt waar er verminderde voorwaarden zijn om georganiseerd te zijn. Je moet zo georganiseerd zijn als nodig, maar niet meer. Maar om erachter te komen waar deze grens ligt, moet je eerst te georganiseerd zijn. De meeste mensen zijn nooit te georganiseerd geweest, ze zouden het niet eens herkennen als ze het wel zouden zijn. Dus ik zou voorstellen dat wanneer je een fout gaat maken, je ervoor zorgt dat je te georganiseerd bent en dan vanuit die positie teruggaat naar waar je moet zijn.

Sommige mensen gebruiken het goede organiseren om hun leven uit de weg te gaan. En ja, het is een goede manier om je leven te ontwijken omdat je denkt “oh, ik moet ervoor zorgen dat ik georganiseerder ben voordat ik begin met het schrijven van mijn boek.” En dat is oké, omdat vaak de ergste dingen je kunnen afleiden. En eerlijk gezegd beginnen veel mensen met organiseren als een hobby. En dat is prima, het is een goede hobby. Maar doe niet alsof “oh, ik moet het juiste gereedschap vinden voordat ik ervoor ga zitten en me bezig ga houden met de methodologie.” Het enige dat je nodig hebt is pen en papier.

VIVIANNE:   Dus, om met de vijf stappen aan de slag te gaan heb je alleen pen en papier nodig?

DAVID:         Je hebt iets nodig, omdat je iets nodig zal hebben waarop je je gedachte of iets waar je je aandacht op richt kan vastleggen, dus schrijf het op. Bepaal wat de eerstvolgende actie is en schrijf het op, en leg dat vel papier dan ergens neer waar je het zal zien, want je hebt een herinnering nodig op het meest geschikte moment.

DAVID:         Ik zeg niet dat pen en papier de meest effectieve manier is om dit te doen, ik hou van digitaal, ik hou van high-tech dingen en alle voordelen die deze met zich meebrengen, maar ik ken veel high-tech mensen die teruggaan naar papieren agenda’s, simpelweg omdat de computer een gevaarlijke plek is om al deze dingen op te slaan. Simpelweg omdat uit zicht, uit de bewuste gedachte betekent, en het is  erg makkelijk om dingen op je computer of smartphone kwijt te laten raken.

VIVIANNE:   En de afleiding van het internet en zo.

DAVID:         Yep, en het papier is recht voor je neus. Ik zou er niet vanzelf vanuit gaan dat minder high-tech dingen minder effectief zijn; soms zijn ze wel effectiever.

VIVIANNE:   Het is interessant, erg interessant. Even kijken voor de volgende vraag, oh we hebben al veel vragen behandeld. Dit is een erg belangrijke vraag voor mij. We hebben het al gehad over de jonge professionals die een burnout krijgen. Wat denk je van het leerlingstelsel op het gebied van het leren omgaan met dingen zoals verplichtingen, etc. en denk je dat hier voldoende aandacht voor is in de lessen op school?

DAVID:         Nou, ik begeef mij niet in het onderwijssysteem, dus ik heb niet zoals je zegt, de data hieromtrent. Gebaseerd op wat ik van ouders hoor en van kinderen die op school hebben gezeten, leren ze dit niet. Ze krijgen slechts informatie, maar ze leren niet hoe ze deze moeten verwerken. We hebben dat inmiddels gezien dat docenten over de hele wereld de GTD methodologie het opnemen in hun lessen.

Kinderen leren hoe na te denken over de gewenste uitkomst, wat proberen we te bereiken en wat is de eerstvolgende actie? Hoe oud moet een kind zijn om deze vragen te begrijpen? Zeker de inhoud ervan, de gewenste uitkomsten zijn misschien: “ik wil een nieuw pak” of  “ik wil paardrijden” of “ik heb een nieuwe fiets of rolschaatsen nodig.” Wat hun gewenste uitkomsten ook zijn. Wat is de eerstvolgende actie? Wat moet je hierna doen? “Nou, dat weet ik niet” Hoe kun je hier achter komen? Kinderen van vier, vijf, zes jaar oud kunnen deze vragen begrijpen, als je ze op de juiste wijze stelt.

Ten eerste moeten we de docenten en de directeurs onderwijzen zodat het onderwijssysteem zelf het gedachteproces ondersteunt, maar ja het is gissen dat het onderwijssysteem een heleboel moet inhalen, op het gebied van wat kinderen nu echt moeten leren. Ze moeten leren hoe ze moeten leren en hoe ze om moeten gaan met nieuwe dingen en niet enkel inhoud.

VIVIANNE:   Ja. Het is nu een heel andere wereld als 50 jaar geleden. Je zei dat je GTD toepast sinds 1981, toch? Dus toentertijd was het al noodzakelijk.

DAVID:         Nou, ja, op een bepaalde manier is er geen verschil, qua gedrag. Iedereen die al erg succesvol in een erg drukke wereld was, vooral op hoge niveaus van professionele betrokkenheid, werken met deze technieken. Ze zijn zich er wellicht niet bewust van. Ik heb deze niet verzonnen, ik heb ze alleen herkend. Ik heb vele bestuursleden ontmoet die een idee hebben, een beslissing maken, onmiddellijk beginnen te delegeren, ervoor zorgen dat iemand het in de gaten houdt voor hen, een stap terugdoen en een voorman een lijst laten brengen met daarop hetgeen ze regelmatig moeten controleren.

Dit zijn allemaal ‘best practices’; dit zijn allemaal goede business routines. Een vergadering beginnen met de woorden “oké, dus wat willen we bereiken voor vanmiddag 2 uur?” Ze beëindigen de discussie en zeggen “wat hebben we zojuist besloten en wat is de eerstvolgende actie?” Dat is niet nieuw, het is alleen hoeveel mensen dat nu moeten weten en hoe snel. Als je deze routines niet toepast, hoe verwarrend en hoe frustrerend en overweldigend kan de wereld dan worden als je dit bestuurlijke gedrag niet toepast. Maar dan nog, veel bestuursleden doen dit alleen op bepaalde manieren en doen dit niet bij andere dingen dus dat begint aan ze te knagen. Dit is altijd een waarheid geweest.

Wat anders is, is hoeveel mensen dit nu nodig hebben. Het is altijd waar geweest op een hoger niveau; deze technieken zijn altijd waar en nodig geweest. Het is alleen zo dat nu, zo ongeveer iedereen ze nodig heeft, secretaresses, je kinderen. Iedereen heeft ze nodig, simpelweg vanwege hoe de wereld veranderd is, er is niets veranderd aan de methodologie of de noodzaak ervoor, behalve hoe breed en diep de bevolking is die dit nodig heeft om geestelijk gezond te blijven. Is dat logisch?

VIVIANNE:   Ja, dat vind ik logisch. Ik hoop dat het ook logisch is voor de luisteraars. Ik denk dat je het duidelijk hebt uitgelegd.

VIVIANNE:   Wat denk je dat jonge mensen absoluut zouden moeten doen in het leven, behalve leren over GTD?

DAVID:         Maak plezier. Relax. Droom. Sta jezelf toe om te fantaseren over wat je graag zou willen doen in je leven. Op een bepaalde manier is dat nog steeds een deel van Getting Things Done, omdat GTD in een meer subtiele vorm gaat over het herkennen “wat er nog resteert voor jou om op deze planeet te doen? Waarom ben je hier? Wat doe je met je leven? Is de echte Vivianne al op komen dagen? Is er nog meer om te laten zien?”

Ik denk dat dat mijn werkhypothese is, namelijk dat we allemaal hier zijn om ons op een bepaalde manier of vorm te uiten en te ontwikkelen. Dat kan een innerlijk proces zijn of meer fysieke dingen waarvoor je hier bent en die je moet doen om iets af te ronden in een bepaalde vorm. En je moet dat herkennen. “Wat is het dat me bezighoudt? Welke droom? In mijn fantasie zou ik erg graag x, y en z willen doen”. En geef jezelf toestemming en vrijheid om dat gevoel te hebben zonder te weten hoe dat te realiseren.

DAVID:         De manier waarop je brein werkt, de manier waarop onze cognitieve herkenning werk; “Totdat je het jezelf ziet doen, zal je niet zien hoe je het moet doen.” Dat is hoe je een bal vangt, je zoekt niet uit welke spiergroep hiervoor gebruikt moet worden, je ziet jezelf de bal vangen en dan zie je hoe je de bal moet vangen, zo is het ook in het leven. Wat je nu doet is dat waar je op een gegeven moment een droombeeld van hebt gehad, maar waarvan je geen idee had hoe je op dat punt moest komen. Dus dat zou waarschijnlijk mijn advies zijn voor jonge mensen die hiernaar luisteren; begin te luisteren naar die innerlijke stem en ben bereid risico’s te nemen.

VIVIANNE:   Ja, ik denk dat je die innerlijke stem alleen kan horen wanneer de andere stemmen in je hoofd stiller zijn.

DAVID:         Maakt het gemakkelijker.

VIVIANNE:   Maakt het veel gemakkelijker.

DAVID:         Nou, we hebben allemaal ergens een commissie. Je moet ervoor zorgen dat deze commissie stil is of het in overeenstemming krijgen. Je zal je dan waarschijnlijk een stuk meer ontspannen voelen.

VIVIANNE:   Ja, ik weet het. Dat is mooi. Je inspireert dus veel mensen over de hele wereld. GTD is bekend in 60 landen. Maar wie inspireert jou?

DAVID:         Verschillende plekken. Ten eerste raak ik geïnspireerd door met jou te praten. Ik raak geïnspireerd door iedereen die bezig houdt met dit materiaal, of het nou een klant of een collega is. Voor mij is het fascinerend en interessant en ik heb het gevoel dat ik mensen kan helpen hun leven te verbeteren en alle levens van mensen in hun omgeving wanneer ze beginnen dit toe te passen. Ik leer dus iedere keer. Iedere keer dat ik iemand coach leer ik, iedere keer dat ik een seminar houd, leer ik.

In ieder geval wel op mijn manier, ik weet niet of dat voor iedereen geldt, maar vaak weet ik niet wat ik weet totdat ik het begin te delen met iemand anders. Je leert niet echt iets totdat je het onderwijst. Dus ik leer de hele tijd. Dus, op een bepaalde manier, en ik veronderstel op dezelfde manier dat er niet één specifieke mentor of gids is, die zijn allemaal intern. Ik heb een hele commissie van vrienden binnenin me, waar ik beroep op doe en die me helpen.

VIVIANNE:   Bedankt. Aan het einde van het GTD boek schrijf je dat je een spirituele coach hebt, TR. Waarom is het zo belangrijk voor jou om ook een coach te hebben?

DAVID:         Nou, er zijn mensen die gewoon verder zijn dan ik in verschillende zaken. Als ik wil leren tennissen, moet ik een goede tennis coach vinden; als ik een goede presentatie wil geven, zorg voor een goede presentatie coach. Ik denk dus dat het een snellere, goedkopere, makkelijkere manier is om te komen waar je naar op weg bent. Je vindt iemand die er erg goed in is. Als je iets wil leren, zoek dan iemand die er goed in is en besteed tijd met hen.  De makkelijkste manier om te leren is spiegelen; ook de makkelijkste manier om te onderwijzen.

En, voor mij, als iemand goed spiritueel werk heeft verricht dat ook effectief is, niet doen alsof, maar het echte werk, dan stralen zij een soort energie uit die automatisch inspireert. Vreemd genoeg inspireer ik mensen door slechts hierover te praten, simpelweg omdat ik mij er al zo lang mee bezighoudt en er daarom een gevoel van vertrouwen is dat mensen hierbij voelen. Je zal, door naar mij te luisteren, denken “wow, ik kan dit ook doen. Als die man het kan, kan ik het ook.” En mijn spirituele coach is hetzelfde.

VIVIANNE:   Ja, mooi. Het is dus erg belangrijk om een coach in je leven te hebben. Is dat wat je…

DAVID:         Als er belangrijke dingen in het leven zijn die je nog niet weet hoe je moet doen, dan ja, absoluut. Als je al daar bent, ik zeg niet, ik hou niet van de term ‘zou moeten’, maar als je ergens heen wil, is het de beste manier om daar te komen. Maar je coach kan ook een innerlijke coach zijn. Veel mensen volgen hun innerlijke stemmen. Zorg er wel voor dat dit de stemmen zijn waar je naar wil luisteren, en niet degenen die je op een dwaalspoor zetten. Ik heb overal mee geëxperimenteerd.

Maar het is goed om een referentiekader te hebben, intern, van wat een kwaliteitsbericht is, ongeacht waar het vandaan komt. Maar probeer het uit! Alles zou uitgeprobeerd moeten worden. Geloof niet klakkeloos in dingen. Ik ben niet een overtuigd gelovige van geloof. Ik geloof in het hebben van genoeg vertrouwen dat er iets kan zijn dat het waard is om je mee te verbinden, maar dan moet je je er ook mee bezig houden en leren van de ervaring.

VIVIANNE:   Dus ervaring, ervaring, ervaring?

DAVID:         Ervaring is waar begrip vandaan komt. Hetzelfde geldt absoluut voor Getting Things Done. Je kan erover nadenken, me horen praten, maar totdat je gaat zitten en dingen uit je hoofd dumpt en daadwerkelijk vervolgacties en daaruit voortvloeiende beslissingen maakt en dat plaats je vervolgens op een plek die je herziet en vertrouwt. Omdat je dan pas echt zal begrijpen waar dit om draait. Anders zou je kunnen zeggen “nou, dat is logisch” maar je hebt het nog niet geïnstalleerd of geïmplementeerd. Je zal een heel ander bewustzijn en begrip hebben wanneer je dit doet.

VIVIANNE:   Nou, ik denk dat we nu een heel goed interview hebben. We hebben veel mooie dingen besproken en advies voor vele jonge mensen die naar dit interview luisteren. Als je nog één advies mag geven, wat zou dat dan zijn?

DAVID:         Lees het boek Getting Things Done als je dit nog niet gedaan hebt. En het kan overweldigend zijn omdat ik alles daarin heb gezet. Ik heb de hele methodologie en alles dat ik ontdekt heb erin gezet. Dus relax en lees het stukje bij beetje. Geef jezelf toestemming om er gewoon van te genieten. Begeef je tussen de mensen, besteed tijd met mensen zoals jij die dit soort werk doen. Dat is geweldig.

VIVIANNE:   Oké, nou, heel erg bedankt, David. Het is erg inspirerend. En ik ben zeer vereerd dat we dit gesprek konden hebben en dit interview konden houden.

DAVID:         Graag gedaan. Bedankt dat je me hiervoor gevraagd hebt en goede vragen. Hoe meer mensen begrijpen waar we over praten, wat jij onderwijst, wat ik onderwijs, hoe beter de wereld eruit zal gaan zien.

VIVIANNE:   Ja, dat klopt. Nogmaals bedankt!

Kick-ass stappenplan voor een vliegende start met Getting Things Done

Wil je liever het originele Engelse interview (mee)lezen of de Nederlandse artikel later nog eens teruglezen? Dan kan je deze downloaden door hieronder je gegevens in te vullen. Je krijgt er dan gelijk een super tof Kick-ass Stappenplan bij voor een vliegende start met Getting Things Done! 

Template not found..

Inzichten
Gaaf en waardevol interview is het geworden hè! Ik ben er maar wat trots op. 🙂 Voor mij wat het niet alleen een heel bijzondere ervaring, ik heb zelf ook weer nieuwe dingen geleerd en er een aantal inzichten uit gehaald. Ik ben ook nieuwsgierig; wat is jouw inzicht nav dit interview met David Allen? Ik zou het tof vinden als je dat met mij deelt in een reactie onderaan dit artikel!